✘عاشق کسی شدم ک با همه فـــــــــــرق داره!

✘کسی که جذبه چشماش دلم و مــــــــــیلرزونـــــه!

✘کسی که خیلی وقتا لج آدمو در مــــــــــیــــــاره!

✘کسی که بضی وقتا خیلی اذیــــــــــت می کـــــــــــنه !

✘کسی که مهربونـــــــــــــه !

✘کسی که خیلی شیطونــــــــــه

✘کسی که پر تلاشو همیشه روی پای خـــــودشـــــــــــه !

✘شیطونی که کم اشک منو در نــــــــیــــــاورد !

✘کم دعوا نکردیم باهــــــــم

، من عـــــاشـــــــــق اینم با همه خوبــیـــــا و بدیــــــــاش !

✘خـــــــــنده هـــــــاش

✘نگــــــــاهــــــــاش

✘صــــــــــداش

✘بهم امـــــــــید زندگی کردن میــــــــــــده ...

✘کسی که نباشه یه لحظه هـــــــــم نمی تونم دووم بــــیارم ...

✘یهو به خودم اومدم دیدم شدی همه زندگـــــــــیم همه کسم! دوستت دارم عششششششقم:)

 قصه مون از اونجاشروع شدکه:

دوتادستشومشت کرد وگفت:

اگه گفتی گل کدومه،نمیرم

ناراحت شدم وکمی فکرکردم و

محکم زدم روی دست چپش وگفتم:گله...

دستشو بازکرد اماپوچ بود...

اشکم سرازیرشد...

حواسش نبودوقتی داشت بادست راستش اشکشو پاک میکرد،فهمیدم

فهمیدم که هردودستش پوچ بوده...

نتیجه اخلاقی:(آنکه بخواهدبرود،به هربهانه که باشدآخرمی رود)

لحاف من قرمز مشکی بود چرا الان سفیده ..؟؟

بالشم مثه پنبه نرم بود چرا الان مثه سنگ شده ..؟؟

بابا ..؟؟

شبا یه لیوان آب برام میذاشتی بالا سرم چرا الان دیگه نیست ..؟؟

مگه بارون اومده چرا همه جا بوی خاک میده ..؟؟

چرا شماها منو میشورید مگه خودم دیگه نمیتونم ..؟؟

نکنه .....؟؟

نکنه دیگه زنده نیستم ..؟؟

عشقم تو چرا گریه میکنی ..؟؟

مگه زنده بودم قدرمو دونستی ..؟؟

ســــــخت است وقتی از شــــدت بــــغـض،

گــــلو درد بـــگیری... 

و 

هــــمه بـــــگویند

 لبــــاس گــــــــرم بــــپوش!!

میگن هر کس تو این دنیا باید یه همدم داشته باشه
همدم منم شده پیک های مشروب....
همون پیکهایی که به سلامتی همه نامردای روزگار میزنم...

پیک اول تا یکی مونده به آخر سلامتی همه اونایی که بهم نامردی کردن ولی ازم نامردی ندیدن...

اما پیک آخر....
به سلامتی خدا....که همه آرزوهامو جلو چشمام پرپر کرد تا عظمتشو بهم نشون بده.....

نوشته شده توسط: shabgarde_tanha 

تو نبودي و نديدي كه چه شبهارا، همه در حسرت يك آغوشت، چه غريبانه كه تاصبح بغل كردم من، بالشِ خيسِ اتاق خوابم، كه پر از بُهتِ سكوت و غم بود...

ودرآغوشم مُرد همه احساس غريبانه ي مغمومم كه، تو به آن خورده گرفتي وبه اصرار، ناپاك خطايش كردي!! 

وچنين ميگذرد، همه شبهاي خزان ديده ي سربر كفِ اندوه و ندامت كشِ باراني من...

ودرآن دم كه سكوتي كوتاه، سقفِ تاريك دلم را گيرد ومرا خواب برد، اندکی بیش درآن خانه ی آسایش، قصد اقامت نکنم...

وچینین میگذرد همه شبهای خزان دیده ی من...

چه بسا میگذرد شبهایی، که قلم بر سرکاغذ سر تسلیم فرو برده که عفوم کن از این رنج و ملالی که دراین صومعه از بهر وفا مینگرم...

و چه شبها که چنین میگذرد...

آنكه ميسوزد و با سوزشش زندگي ميكند و پايان مي يابد!

نمي دانم چرا اورا قاتل ميدانند!

آنهم قاتل عاشق خود! ميگويند او پروانه را به آتش

ميكشد و بعد از كار خود پشيمان ميشود و اينقد گريه

ميكند تا بميرد...

هه!!!

دور بريزيد اين توهمات پوچ و توخالي را...

شما چه ميدانيد حال شمع را؟؟

بقیه دلنوشته در ادامه مطلب ادامه دارد...

تو هماني كه اگر بغض كني، همه درهاي جهانم بسته ست...

و الف هاي "جهانم" همگي ميميرند...

همه غم ها به سراغم آيند و مرا ميسوزند آتش قهر نگاهي را،كز غضب بر تنه همچون  گلِ پيچيده به شاخه منِ بيچاره كز شراره نگهت ميبارد...

تو اگر بغض كني، من كه هيچ عالم هم، همه در حيرت چشان سياهت بارند...

تو اگر بغض كني من و دنيام، همه از هم پاشد...

تو اگر بغض كني...

كجاى دنیا ام...؟؟؟

كجاى دنیا ایستاده ام؛

كه دیگر نه آفتاب گرمم میكند

و نه مهتاب سرد...

كجاى دنیا نشسته ام؛

كه دیگر  دیوان شاملو هم آرامم نمیكند

نمیدانم كجا هستم

هر كجاى دنیا هستم گویى یک نفر...

دار و ندارم را با خود به یغما برده است!

دیگر کمتر اشـــک می ریزم ...

دارم بُزرگ میــشوم یا سنـــــگ ...؟!

نمی دانم ..!